1. |
ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΑ
05:11
|
|
||
|
ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΑ
Κάπου μακριά, βόρεια και δυτικά,
Στη Μήδεια την πόλη…
Σιγά σιγά, μας δολοφονεί κρυφά,
Εδώ πεθαίνουμε όλοι…
Ψέματα κι αλήθεια, φθόνος και χαρά,
Εδώ όλα γίνονται ένα…
Κι ό, τι ανθίζει, του βάζουνε φωτιά,
Το ευλογούν με αίμα…
Βόρεια και Δυτικά, στη Μήδεια την πόλη…
Βόρεια και Δυτικά, εδώ πεθαίνουμε όλοι…
Κάπου εκεί βαθιά, μες της λίμνης τα νερά
Κάτι μας στοιχειώνει…
Τα νεκρά της τα παιδιά, σα μητέρα από παλιά,
Που όλο καμαρώνει…
Βόρεια και Δυτικά, στη Μήδεια την πόλη…
Βόρεια και Δυτικά, εδώ πεθαίνουμε όλοι…
Βόρεια και Δυτικά, εδώ θα ζήσουμε όλοι…
|
||||
2. |
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ
05:03
|
|
||
|
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ
Παραλλαγμένη ζωή, ατίθαση φωνή,
Μ’ όλους και όλα παλεύει…
Στου χρόνου τη φυλακή, εγκλωβισμένη ψυχή,
Τη λύτρωσή της γυρεύει…
Μέρες και νύχτες μετρώ, τον εαυτό μου να βρω,
Και τη ζωή ν’ αντικρίσω…
Ζω ένα θάνατο αργό, παράλογο και τρελό,
Ματώνω για να γυρίσω…
Κάθε βράδυ κοιτώ
Συρματόπλεγμα για ουρανό…
Κάθε σκέψη παραίσθηση,
Παραίσθηση πως δίπλα σου ξυπνώ…
Δυο κουρασμένες καρδιές, απεγνωσμένες ματιές,
Απόσταση που σκοτώνει…
Μα η ένωσή τους φωτιά, φλόγα που καίει ξανά,
Τίποτα δεν τελειώνει…
|
||||
3. |
ΑΝΘΟΣ ΟΡΕΙΝΟ
04:26
|
|
||
|
ΑΝΘΟΣ ΟΡΕΙΝΟ
Γλυκιά ευχή στο πρωινό μου,
ένα διαμάντι στο λαιμό μου…
Αγάπης άγγιγμα στο μιλητό μου,
ένα κομμάτι απ’ το μυαλό μου…
Ένα χαμόγελο τον πόνο σου να κλέψει,
μια αγκαλιά την πίκρα να χωρέσει,
άπειρες λέξεις την ψυχή σου να ανοίξουν,
άπειρες σκέψεις τη ζωή σου να ορίσουν…
Θυσία αγάπης στο βωμό μου,
Θαλάσσιο άνθος, ορεινό μου…
Που όταν το κόβουνε, αυτό ανθίζει,
Μα το άρωμά του όλο ξεφτίζει…
|
||||
4. |
ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
04:20
|
|
||
|
ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Της χαραυγής ανάσα,
Του ερέβους το γκρίζο
Τα βλέπω προσπερνάνε,
Και ‘γω πίσω γυρίζω…
Στο πουθενά ρεμβάζω…
Στο χάος ταξιδεύω…
Μιλώ μα δε σ’ αγγίζω,
Διστάζεις και πεθαίνω…
Απόψε δε φοβάμαι,
Λάθος στιγμές θυμάμαι…
Σαν άλλοτε σωπαίνω,
Χάνομαι, ξεμακραίνω…
Στις ράγες της αγάπης
Αβέβαιο ταξίδι…
Κι απαντήσεις φλόγες,
Που, πριν το ζήσεις, σβήνεις…
|
||||
5. |
ΑΠΩΛΕΙΑ
05:26
|
|
||
|
ΑΠΩΛΕΙΑ
Η καρδιά καθώς χτυπά, ο ήλιος ανατέλλει
Ξεθωριάζει μια ζωή, κι αισθήματα ξυπνάνε
Παρακμής οσμή γλυκιά, απλώνεται βαθιά
Φόβους διώχνω, τραγουδώ, τα τόσα δάκρυα…
Χάθηκες σε μια ματιά
Η απώλεια με πονά
Και της λύπης οδηγώ
Τον αέναο χορό…
Στο μυαλό μου ελπίδας φως κυκλώνει το σκοτάδι
Καθώς το βλέμμα αναζητά, του ορίζοντα σημάδι
Απώλεια ζω, παντού κενό, τα όρια αγκαλιάζω
Και αν δεν έρθεις να σε δω, θα εξαφανιστώ…
Σε συνάντησα ξανά
Μα η απώλεια μας πονά
Μόνος έμαθα να ζω
Στης ζωής μου το χορό
Χαθήκαμε ξανά (σε μια ματιά)
Μα η απώλεια μας πονά…
|
||||
6. |
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ
04:04
|
|
||
|
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ
Όσες γυναίκες έχω αγαπήσει,
Μεγάλες αγάπες που γίνανε μίση…
Κάθε στιγμή της ζωής βουτηγμένη στο ψέμα,
Μια υπόσχεση, όρκοι πολλοί, δεν είδα κανέναν…
Τέλος εποχής, ψάξε να με βρεις,
Μέσα από τα λάθη μίας άτυχης στιγμής…
Τα παλιά τελειώσαν, τέρμα ως εδώ…
Αν θα συνεχίσουμε εγώ θα τρελαθώ…
Τόσα δάκρυα σε πρόσωπο στεγνό,
Τόσα όνειρα για κόσμο μαγικό…
Χαμένες ελπίδες που ζήσαμε μαζί…
Χιλιάδες σκέψεις στη μοναχική μου ζωή…
Τέλος εποχής, ψάξε να με βρεις,
Μέσα από τα λάθη μίας άτυχης στιγμής…
Τα παλιά τελειώσαν, τέρμα ως εδώ…
Αν θα συνεχίσουμε εγώ θα τρελαθώ…
|
||||
7. |
ΑΥΡΙΟ ΘΑ 'ΘΕΛΑ
03:52
|
|
||
|
ΑΥΡΙΟ ΘΑ’ ΘΕΛΑ…
Και ξάφνου μεγαλώνουνε οι ώρες,
Απ’ τη στιγμή που διάλεξες εσύ…
Και γω που γίνομαι ένα με το πάτωμα,
Δεν ξέρω πια αν γίνεσαι και συ…
Γυρίζω στα παλιά κι αναρωτιέμαι,
Απ’ τη στιγμή που διάλεξες εσύ…
Ό, τι σου κρύβω γίνεται τραγούδι…
Και θα’ θελα εσένα μουσική…
Αύριο θα’ θελα εσένα μουσική…
Στο βλέμμα σου παγώνει η φωνή μου,
Απ’ τη στιγμή που διάλεξες εσύ…
Και πάλι γίνομαι ένα με το πάτωμα,
Δεν ξέρω πια αν γίνεσαι και συ…
Μα πριν νυχτώσει στην ψυχή,
Στα όνειρά μου έχεις κρυφτεί…
Τραγούδι γίνεται η ζωή,
Κι αύριο θα’ θελα…
Αύριο θα’ θελα εσένα μουσική…
Πού ταξιδεύεις δεν έμαθα ακόμα…
Και το μυαλό μου γεμίζω ενοχές…
Στριφογυρίζουν στιγμές…
Και γω όλο φτιάχνω μουσικές…
|
||||
8. |
ΞΑΝΑ ΖΩΗ ΧΑΡΑΖΕΙ...
04:41
|
|
||
|
ΞΑΝΑ ΖΩΗ ΧΑΡΑΖΕΙ…
Πόλη υγρή και μελαγχολική, τη σάρκα μου τρυπάει
Κι από τη λίμνη ξεπηδούν, ανάδυση θανάτου
Από αιώνες ξωτικά και γυναικών αβρές μορφές
Καθώς νυχτώνει πιο βαθιά κι αυτή η σιωπή πονάει…
Να πως αλλάζει μια ψυχή με τον καιρό
Που όταν υγραίνει αυτός, εκείνη συννεφιάζει
Μα όταν η λίμνη αντανακλά του ήλιου φως
Ξανά ζωή χαράζει…
Υγρή θηλιά , γλυκά χαϊδεύει το λαιμό μου
Σε μια αγχόνη αέναης μελαγχολίας
Σώμα κρεμάμενο, στον άνεμο αιωρούμενο
Ελπίδα σκάρτη μιας χαμένης προσδοκίας…
Να πως αλλάζει μια ψυχή με τον καιρό
Που όταν υγραίνει αυτός, εκείνη συννεφιάζει
Μα όταν η λίμνη αντανακλά του ήλιου φως
Ξανά ζωή χαράζει…
Σαν όνειρο φαντάζει…
Ξανά ζωή χαράζει..
|
||||
9. |
ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
04:29
|
|
||
|
ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Νικημένος δεν υπάρχει, δίχως να παλέψει πρώτα…
Και πριν όλα καν αρχίσουν, δεν μπορεί να σβήνουν…
Θυσιάζονται αγάπες, εξατμίζονται οι χαρές μας…
Στο βωμό μιας «λογικής», φωτιά κι έπειτα στάχτη…
Θολά τα όνειρά μου πια,
Παράξενο να είσαι μόνος…
Μα όσο κι αν θέλω να κοιτώ,
Το άδειο βλέμμα σου χαμένος χρόνος…
Κι όταν ελπίζω, μονομιάς, με φέρνεις πάλι πίσω…
Μάγισσες πλάνες οι στιγμές, που σβήνουν στο ημίφως…
Ελπίδα, πόρνη ημίγυμνη, στοιχειώνει πια τον ύπνο μου…
Και σαν χαράζει με ξυπνά, με φτύνει και με διώχνει…
Θολά τα όνειρά μου πια,
Παράξενο να είσαι μόνος…
Μα όσο κι αν θέλω να κοιτώ,
Το άδειο βλέμμα σου χαμένο…
|
||||
10. |
ΕΚΕΙ ΘΑ ΜΕ ΒΡΕΙΣ
04:17
|
|
||
|
ΕΚΕΙ ΘΑ ΜΕ ΒΡΕΙΣ
Σ’ ένα παιχνίδι που δε νίκησε κανένας…
Σε αγώνα δρόμου που τρέχει μόνο ένας…
Σ’ ένα πρόβλημα που δεν έχει λύση…
Σε μια ανατολή που δεν έχει δύση…
Εκεί αν ψάξεις θα με βρεις…
Λαβύρινθος η ζωή μου, μα δε θα χαθείς…
Άβυσσος η ψυχή μου, όλη ένα μυστικό…
Βρες με αν δε θέλεις να εξαφανιστώ…
Σ’ ένα αμάξι που δεν έχει ρόδες…
Σ’ ένα μαγαζί που δεν πουλάει μόδες…
Στο αεροπλάνο που δεν έχει πια πιλότο…
Στην πυξίδα που δείχνει μόνο νότο…
Σ’ ένα λεωφορείο δίχως τιμόνι…
Σε μια μπάλα που πάλι ξεφουσκώνει…
Εκεί θα με βρεις να σε περιμένω…
Μην αργείς, χάνουμε το τρένο…
|
||||
NORMA the band Ioannina, Greece
Οι NORMA the band δημιουργήθηκαν το 2006 στα Ιωάννινα. Ο ήχος τους κινείται στο ευρύ φάσμα της rock και hard rock μουσικής
και ο ελληνικός στίχος που χρησιμοποιούν είναι κυρίως πολιτικός και κοινωνικός.
Οι NORMA the band είναι:
Θοδωρής Τσιρώνης: Κιθάρες/Φωνές
Γεωργία Μάντζιου: Μπάσο
Κώστας Μπέλλος: Κιθάρες/Φωνητικά, Samples/Electronics
Στέφανος Χρηστίδης: Κιθάρες
Χρήστος Παπαγιαννόπουλος: Τύμπανα
... more
If you like NORMA the band, you may also like:
Last Stop To Nowhere
by Reflection Black
Cinematic-scale goth from Reflection Black with catchy melodies, dreamy synths, punchy rhythms, and a sense of timelessness.
go to album
Mantra Monolith
by Seer of the Void
Massive riffs and moribund themes power this aptly titled slab o' doom from Greek stoner metal outfit Seer of the Void.
go to album
The Power Of The Heart: A Tribute To Lou Reed
by Various Artists
Keith Richards, Rosanne Cash, Lucinda Williams, Joan Jett, and more pay tribute to the enduring and visionary music of Lou Reed.
go to album
A Chaos Of Flowers
by BIG|BRAVE
Leaning into the sparse, impressionistic sound of 2023's albu "Nature Morte," the Montreal metallurgists sound as heavy and radiant as ever.
go to album
The Seattle band work around the edges of shoegaze and dream pop with a rare sense of clarity and momentum.
go to album
Every Bird Ever [Album]
by Ilithios
The new record from Brooklyn indie group Ilithios is full of big-hearted songs with the hooks to match.
go to album
This Could Be Texas
by English Teacher
The UK upstarts' debut veers from sunny, psychedelic folk to bristling post-punk with reckless abandon without ever missing a beat.
go to album
